The Islander

An old man by a seashore

At the end of day

Gazes the horizon with sea winds in his face...

Summer

Autumn

Φθινοπωρινά όνειρα...

Wish You Were Here

          

          Πάντα ήμουν ελεύθερη… Θυμάμαι τον εαυτό μου ξαπλωμένο στη μικρή βεράντα του εξοχικού μας, με το πρωινό φως του ήλιου να χαϊδεύει το πρόσωπό, καθώς μια καινούργια μέρα ξεκινούσε κι όλοι κοιμούνταν ακόμα… Θυμάμαι τα ατέλειωτα καλοκαίρια στη Ρουμανία, τα δροσερά πρωινά με τις απέραντες ονειροπολήσεις.. Την αθωότητα.

        Τώρα που ο καιρός πέρασε σταμάτησα να ονειροπολώ. Δεν έχω μεγαλώσει, κι όμως έχω αλλάξει. Κάποτε όλα ήταν απλά, εύκολα. Κάποτε ονειρευόμουν μακρινά ταξίδια, απέραντους δρόμους, αποστάσεις που θα διάνυα και μέρη που θα επισκεπτόμουν μόνη μου… Κάποτε άκουγα Pink Floyd κι ονειρευόμουν το μέλλον. Ώσπου τους ξέχασα και αυτούς, και τα όνειρά μου και την παιδικότητά μου. Έβαλα τα δυνατά μου να γίνω κάτι που δεν ήμουν, απέκτησα ωριμότητα που δεν είχα, έκανα πράγματα που δεν ήθελα, για να τους κάνω όλους περήφανους. Να γίνω αυτό που ήθελαν.

        Τα παράτησα. Ναι, άφησα τις προσπάθειες, τους απογοήτευσα, όμως δεν ξαναγύρισα στον παλιό εαυτό μου. Έπεσα. Βυθίστηκα και πνίγηκα, χωρίς να με νοιάξει. Χάθηκα, άλλαξα. Και δεν πίστεψα ποτέ ότι θα ξαναγινόμουν η ίδια. Με έκαναν σκληρή και άκαρδη. Πάγωσαν τα συναισθήματά μου. Έκαψαν τα λίγα, πολύτιμα απομεινάρια των ονείρων μου. Δημιούργησαν ένα άσπλαχνο τέρας και μου είπαν: «Ορίστε, αυτή είσαι εσύ». Και το δέχτηκα χωρίς να διαμαρτυρηθώ.

        Είναι απίστευτο πώς ένα άτομο, μια μελωδία και μερικοί στίχοι μπορούν να αλλάξουν τόσα πολλά. Πώς μερικές νότες μπορούν να επαναφέρει τόσες πολλές αναμνήσεις… Πώς μερικοί στίχοι μπορούν να ξαναζωντανέψουν όλα σου τα όνειρα και το πώς μια εικόνα μπορεί να γεννήσει καινούργια…

        Μου θύμισε πώς ήταν να μένω ξύπνια όλη νύχτα, περιμένοντας να δω την αυγή. Μου έμαθε να παρατηρώ την ομορφιά της κάθε ηλιαχτίδας… Μου έδειξε μέρη μακρινά, όμορφα και μου έδωσε ξανά το θάρρος να ονειρευτώ… Μαζί κάναμε σχέδια… Ακούγοντας Pink Floyd και κοιτάζοντας φωτογραφίες από μέρη όπου δεν είχαμε πάει, σχεδιάζαμε το κοινό μας μέλλον. Σχεδιάζαμε ταξίδια που θα κάναμε μαζί… Και ξαναβρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που είχα ξεχάσει…

How I wish you were here…